Heroes Chronicles - Komnaty Kwasowej Groty

Drzewo Życia

Gdzieś w mrocznych tunelach pod ziemią znajduje się Drzewo Życia, źródło życia. Tarnum musi znaleźć je, zanim szalony Przodek, Vorr, i jego słudzy, nekromanci, zniszczą je. Ale w jaki sposób zabije boga?




Tarnum podróżuje samotnie, ciągnięty z daleka poprzez luźno zamieszkane tereny, by uratować coś, co nazywane jest Drzewem Świata. Nie wie co to jest, ani co mu zagraża, ale czuje, że tylko on może pomóc.

Misja: Pokonaj wszystkich przeciwników, nie tracąc przy tym Tarnuma.
Mapa stosunkowo mała, ale zarojona od nieprzychylnych nam nieumarłych. Gramy przeciwko trzem Necropolis, które najwyraźniej nie są sprzymierzone, ale z uwagi na to, że znajdują się w podziemiach i nie są połączone nie byłem w stanie tego stwierdzić. Nie też jakiejś określonej kolejności ich pokonywania - ot, wchodzisz w odpowiednią odnogę na powierzchni, by dojść do teleportu do nekromanty. Właściwie nie ma tu nic ciekawego i podejrzewam, że nawet na wyższym poziomie gra nie powinna sprawić większych kłopotów.


Nekromanci przestali walczyć między sobą. Zjednoczeni kontynuują bezmyślne zniszczenie podziemnego świata. Gdziekolwiek przejdą, zostaje tylko spalona ziemia i gnijące ciała.

Misja: Pokonaj wszystkich przeciwników, nie tracąc przy tym Tarnuma.
Do nieumarłych dołączają grupy z Twierdzy, ale przeciwnikiem jest 5 Necropolis. Dwa są na "powierzchni" ("powierzchni, gdyż wszystko zaczyna dziać się już pod ziemią) na południe i na zachód od nas. W centrum jest portal na niższy poziom, gdzie znajdują się pozostałe 3 miasta nekromantów. Po prostu kolejna nudna misja, w której zabijamy wszystko co się rusza. Nic specjalnego, nawet zjawy pilnujące Niszczycielskiej maczugi ogrów nie stanowią wyzwania.


Tarnum wiedział, że jest blisko, gdy tylko wszedł do jaskini wypełnionej bujną roślinnością, błyszczącymi strumykami i wysokim drzewami. Jak mogłoby tutaj rosnąć cokolwiek bez dostępu światła słonecznego bez źródła życia w pobliżu?

Misja: Pokonaj wszystkich przeciwników, nie tracąc przy tym Tarnuma.
Jako ciekawostkę powiem, ze zaczynamy o poziom niżej niż przeciwnik, jednakże w samej grze to bez różnicy. W końcu walczymy przeciw czemuś co może być jakimś poważniejszym wyzwaniem - dwie Twierdze i masa stworów neutralnych z tegoż miasta. Kolejna misja w stylu "usiecz wszystko co żywe" bez jakiś większych ekscesów w postaci wartościowych artefaktów. Ot, pokonaj tych, którzy stoją Tobie na drodze.


Tarnum zabił wystarczająco dużo osób w swoim życiu, więc nie chce zniszczyć Wyznawców Vorra... chyba, że w ostateczności. W zamian ryzykuje na dłuższą metę. Jeśliby tylko zdobył Amulet Pamięci, może by mógł przekonać ich króla, Targora, że Vorr prowadzi ich niewłaściwą ścieżką.

Misja: Pokonaj Króla Targora, nie tracąc przy tym Tarnuma.
Wspomniany Amulet pamięci znajduje się na poziomie, z którego startujesz na północnym wschodzie. Jednakże musisz wpierw odwiedzić klucznik na północ od twego miasta, aby się ta dostać. Amulet potrzebny jest tylko po to, aby przejść przez strażnika misji na kolejnym poziomie. Strzeże on dostępu do przeciwnika, którego szukamy. Oczywiście na naszym poziomie jest jeszcze jedna Twierdza przeciwnika, a na drugim Necropolis. Warto byłoby się nimi zając wcześniej, gdyż mogliby nam zająć nasze jedyne miasto.


Z pomocą Amuletu Pamięci, Tarnum otworzył swój umysł i ujawnił przed królem Targorem swoje najmroczniejsze wspomnienia.
A potem Tarnum powiedział: "Spędziłem stulecia, aby odpokutować za te zbrodnie. Nie podążaj za moim przykładem!"
Król Targor upadł na kolana, rozumiejąc swój błąd. Ale było za późno, by naprawić swoje błędy.

Misja: Pokonaj wszystkich przeciwników, nie tracąc przy tym Tarnuma.
Nareszcie większa mapa. Zaczynamy z trzema Twierdzami na górnym poziomie przeciwko trzema Necropolis poniżej. Zaczyna się robić ciekawiej, a to ostatnia mapa kampanii. Ktoś chyba niezbyt dobrze zaplanował stopniowanie. Na naszym terenie znajduje się roztrzaskana Statua Legionów. Jej części mieszczą się na południowym -zachodzie, na zachodnich piachach, w dwóch wschodnich odnogach prowadzących na północ i tuż pod naszym nosem w pobliżu drzew. Jest to o tyle ważny artefakt, że zwiększa ilość naszych wojsk, co przyda się przeciwko nekromantom umiejącym tworzyć pokaźne armie szkieletów. Przed zejściem na dół warto mieć dwóch bohaterów o silnej armii, gdyż w ten sposób jesteś w stanie odciąć wojskom nekropolii zajście cię od tyłu. Wysyłasz jednego z bohaterów bezpośrednio na południe, a drugiego okrężną drogą przez zachód i jesteś zabezpieczony przed niespodziewanym atakiem, gdyż obie drogi prowadza do dwóch różnych miast wroga. Trzecie jest na wschodzie i właściwie wystarczy tylko jeden bohater, aby zakończyć kampanię.



Kiedy Tarnum zobaczył mały kwiatek wyrastający z przypieczonej ziemi, wiedział, że Drzewo Świata wyzdrowieje ze szkód zrobionych przez nekromantów. Ale obłąkany Przodek, Vorr, był nadal gdzieś tam, bez wątpienia zdecydowany bardziej niż kiedykolwiek zniszczyć świat.